Zoals ‘doseren’ suggereert, is de connotatie van het ‘shot’ zowel aan de geneeskunde als aan de drank ontleend. Er zijn overlappingen. Een shot tequila en een griepprik zijn beide onaangenaam bij de consumptie, maar klaren de klus. Het vreemde is dat in die gevallen de functie het hele punt is.
Dit hoeft niet – en dat zou eigenlijk ook niet – het geval moeten zijn bij een vruchtensap, dat in andere situaties liever wordt genuttigd dan dat het met een grimas door de slokdarm wordt gegooid. De opkomst van het ‘groene sap’, waarbij selderij, boerenkool en andere waardevolle groenten tot strafvloeistof worden vloeibaar gemaakt, heeft het idee van een omgekeerde relatie tussen sapsmaak en gezondheidsvoordelen gepopulariseerd. Maar als uw sap zo slecht smaakt dat het aanvoelt als werk, of snel moet worden gedronken voordat het uw smaakpapillen kan aantasten, zit u dan misschien in de verkeerde zaken?
Hoewel shotjes de laatste tijd in opkomst zijn (nu een standaardaankoop bij Pret en M&S, terwijl ze zojuist bij de Lidl zijn waargenomen), is het principe niet nieuw. Een espresso is een ‘shot’, waarbij de kracht van langere drankjes met dezelfde maatstaf wordt aangegeven. Yakult, ‘een flesje wetenschap’, bestaat al sinds 1935 en geeft zijn klanten ‘s ochtends de zelfvoldane gloed van glurende bacteriën.
Jeeves’ katerrecept voor Bertie Wooster, een variant op de echte prairie-oester, bestaat uit Worcestershiresaus, rauw ei en rode peper, opgeklopt tot drinkbaarheid. ‘Heren hebben me verteld dat ze het buitengewoon verkwikkend vinden na een late avond,’ vertelt de butler zijn opdracht. De formulering is eleganter, maar de boodschap is hetzelfde: wakker worden, schudden en boem, meneer.