by Chef-kok Gary Mehigan is een gewaardeerde Australische chef-kok, bekend om zijn culinaire expertise en boeiende aanwezigheid. Met een schat aan ervaring kreeg hij brede erkenning als co-host van de populaire televisieserie ‘MasterChef Australia’. Zijn reis in de culinaire wereld begon in Groot-Brittannië, waar hij een opleiding volgde bij chef-koks met Michelinsterren. Gary’s passie voor eten gaat verder dan alleen koken; hij is een toegewijd pleitbezorger voor duurzame praktijken en authentieke culinaire ervaringen. Zijn warme persoonlijkheid en oprechte liefde voor ontdekken hebben hem tot een geliefd figuur in de mondiale foodscene gemaakt.
Chef-kok Gary Mehigan fungeert als cultureel ambassadeur voor de wereld via zijn culinaire ondernemingen. Met zijn diepe waardering voor diverse keukens overbrugt hij culturen door te laten zien hoe voedsel de essentie van het erfgoed van een land belichaamt. Terwijl hij mondiale smaken en technieken onderzoekt, viert hij niet alleen de verrukkingen van elk gerecht, maar bevordert hij ook intercultureel begrip. Door zich te verdiepen in lokale ingrediënten, tradities en kookmethodes benadrukt Gary de onlosmakelijke band tussen eten en cultuur. Zijn culinaire verkenningen dienen als een medium om mensen over de hele wereld met elkaar te verbinden, waardoor de waardering voor de rijkdom en diversiteit van mondiale culinaire tradities wordt bevorderd.
Vertel ons meer over wat je de afgelopen maanden hebt gedaan.
De afgelopen maanden heb ik prioriteit gegeven aan een succesvolle samenwerking met Conosh, een federaal bedrijf, dat impactvolle online lessen geeft te midden van de lockdown in India. Opvallend was dat een Sardo-keukenles een onverwachte betrokkenheid van ongeveer duizend deelnemers trok. Deze samenwerking bloeit sinds september vorig jaar, met elf diners en evolueert naar masterclasses, met een spannende aanstaande samenwerking in het Versace Hotel in Dubai. Conosh opereert als bestel- en bezorgplatform, educatief centrum en platform voor speciale evenementen, waar diverse culinaire talenten worden getoond. In lijn met mijn Masterchef-achtergrond, zet ik mij in voor het koesteren van culinaire dromen en kleinschalige ondernemingen. Vooruitkijkend wachten een samenwerking met een diner in Dubai en de opnames van de serie “India’s Mega Festivals” van National Geographic in oktober, waardoor mijn band met India wordt versterkt.
Waarom ben jij de juiste persoon om op de Indiase megafestivals te verschijnen als je zelf Australisch bent?
De beslissing om een Australische chef-kok aan het hoofd te zetten van een serie over de Indiase megafestivals kan vragen oproepen, maar er zijn specifieke redenen waarom ik de juiste persoon ben voor deze rol. Toen ik voor het eerst met dit concept werd benaderd, vroeg ik me af waarom ze een Australiër zouden willen voor een op India gerichte serie. Nadat ze echter eerder met dezelfde producer had samengewerkt, wierp haar inzicht licht op de zaak. Ze benadrukte mijn oprechte fascinatie voor India, wat tot uiting kwam in mijn enthousiasme voor de keuken en reiservaringen.
De producer geloofde dat mijn unieke perspectief en hartstocht voor India een meeslepend verhaal zouden kunnen creëren. Deze serie gaat verder dan mijn culinaire expertise en verdiept zich in reizen en cultuur. Terwijl ik mezelf verdiep in elk festival, wordt het duidelijk dat deze vieringen onlosmakelijk verbonden zijn met hun culinaire tradities. Van het getuige zijn van duizenden bidden bij zonsopgang tot het observeren van het maken van lokale delicatessen zoals Savion in de straten van Hyderabad: het verband tussen eten en festivals valt niet te ontkennen.
De producer waardeerde de oprechte interesse die ik aan tafel bracht, en ik ben vernederd door haar opmerkingen over de ‘fonkeling in mijn ogen’. De reis van het filmen van megafestivals is transformerend geweest. Hoewel ik India altijd boeiend heb gevonden, heeft deze ervaring mijn waardering voor elke veelbelovende gelegenheid vergroot. Terwijl ik tijdens rituelen of festiviteiten tussen de menigte zat, ben ik een uiteenlopende groep mensen tegengekomen: mensen die aanwezig waren vanwege traditie, gemeenschap, verbondenheid of gewoon omdat ze het gevoel hadden ergens bij te horen. Dit menselijke element resoneert diep met mij.
Wat tijdens deze reis echt weerklank heeft gevonden, is de menselijke connectie – de ingewikkelde lagen van viering, toewijding en de diepgaande impact die deze festivals hebben op het leven van mensen. Ondanks dat ik een Australiër ben in een Indiase context, heeft mijn passie voor ontdekking en verbinding mij in staat gesteld culturele hiaten te overbruggen en de universele aspecten van deze ervaringen te vieren.
Heb jij ook gefilmd in Mathura in India?
Tijdens mijn tijd doorgebracht met filmen in Mathura, India, gedurende een tijdsbestek van tien tot twaalf dagen, was ik getuige van een diepgaande en ingewikkelde verbinding die de lokale bevolking deelt met de 40 dagen van heiligheid, gewijd aan Radha en Krishna, hun vereerde goden. Wat mij opviel was de authentieke en tastbare manier waarop deze figuren verweven zijn in de structuur van hun leven, verwant aan geliefde familieleden. De getoonde toewijding is niet slechts een oppervlakkige praktijk; het is een constante aanwezigheid in hun dagelijks bestaan. Van ochtendgesprekken tot voortdurende betrokkenheid gedurende de dag: deze relatie wordt elke dag van het jaar onderhouden.
Hoewel de levendige sfeer van Mathura voor toeristen misschien overkomt als een kleurrijk spektakel vol uitbundige vieringen, ging mijn ervaring veel dieper. In gesprekken met een van de producenten, die in Mumbai had gewerkt, kreeg ik inzicht in de diepgaande betekenis van Mathura’s toewijding. Hij onthulde dat zijn terugkeer naar Mathura werd gedreven door het ontbreken van deze verbinding en toewijding die hij in Mumbai had gevoeld. Deze authentieke relatie met de goden en de onbreekbare verbinding met de rituelen hadden hem teruggevoerd naar Mathura, en hij sprak zijn voornemen uit om verbonden te blijven. Dergelijke verhalen resoneren diep bij mij en roepen een krachtige emotionele reactie op.
Deze ontmoetingen in Mathura hebben inderdaad een onuitwisbare indruk op mij achtergelaten. De oprechte toewijding en ingewikkelde banden die individuen koesteren met hun spirituele overtuigingen overstijgen het oppervlakkige niveau van festiviteiten en wekken bij mij een diep gevoel van ontzag en eerbied op.
Hoe kan de voedingsindustrie duurzamer?
Nou, dat is zeker een substantiële vraag, een die diep bij mij resoneert. In mijn perspectief impliceert de weg naar een duurzamere voedselindustrie collectieve inspanningen, ook al lijken deze op het eerste gezicht bescheiden. Het cruciale uitgangspunt is het bevorderen van het bewustzijn over de herkomst van ons voedsel. Wanneer we artikelen op de markt of supermarkt selecteren, is inzicht in de herkomst, teeltmethoden en seizoensgebonden beschikbaarheid van het grootste belang.
Ik heb bijvoorbeeld gezien dat in Australië, ondanks het midden van de winter, kersen uit Californië verkrijgbaar zijn in supermarkten vanwege de vraag, wat het concept van seizoensgebonden eten op de proef stelt. Het aanmoedigen van kleine veranderingen is cruciaal. Kiezen voor vrije-uitloopeieren of het omarmen van de lokale rijkdom in overeenstemming met de seizoensproducten van elke regio zijn voorbeelden van dergelijke stappen.
Als we naar het grotere geheel kijken, moeten we de gevolgen van de mondiale groene revolutie onderkennen. Hoewel het aanvankelijk wijdverbreide hongersnood afwendde, leidde het tot een geïndustrialiseerd voedselsysteem dat om herziening vraagt. Onze focus moet verschuiven naar het herontdekken van onze historische voedingspatronen die ons al millennia lang in stand houden, met een minimale impact op het milieu.
Deze verschuiving manifesteert zich al via verschillende wegen. Chef-koks in India blazen vergeten inheemse voedingsmiddelen nieuw leven in, cultiveren unieke gewassen zoals gierst en pleiten voor duurzame praktijken. Sociale media en televisie oefenen een aanzienlijke invloed uit bij het vormgeven van percepties, en grote bedrijven erkennen hun rol bij het sturen van consumentenkeuzes naar duurzamere opties.
Hoewel het onderwerp veelomvattend is, onderstreept het onze gedeelde verantwoordelijkheid. Kleine veranderingen kunnen verstrekkende gevolgen hebben als we ons er collectief voor inzetten. Het kiezen van producten die voldoen aan duurzaamheidsnormen en het ondersteunen van bedrijven die verandering bevorderen, zijn zinvolle stappen. Ik begrijp dat verschuivingen van grote bedrijven hele toeleveringsketens kunnen hervormen, zelfs als chef-koks en individuen ook op hun eigen manier bijdragen.
In essentie omvat de reis naar een duurzame voedselindustrie het samenweven van de draden van bewustzijn, keuze en verantwoordelijkheid. Terwijl we nadenken over het voedsel dat we consumeren, maken we niet alleen keuzes voor het heden, maar geven we ook vorm aan de toekomst voor toekomstige generaties.
Wat inspireerde je om chef-kok te worden?
Mijn reis door de culinaire wereld werd op subtiele wijze begeleid door mijn grootvader, een gepensioneerde chef-kok. Toen ik zijn levendige interacties binnen onze gemeenschap observeerde, begreep ik geleidelijk de diepgaande impact van zijn mensgerichte benadering van het leven. Terwijl ik deelnam aan zijn culinaire inspanningen, herkende ik de onmiddellijke voldoening van het maken van smaken en het delen ervan met anderen. Dit besef, in combinatie met mijn inherente neiging om te koesteren, wakkerde een passie voor koken aan. De vreugde van het geven en de vreugde van het creëren van iets verrukkelijks werden mijn roeping. Van de nalatenschap van mijn grootvader tot mijn aangeboren verlangen om via eten verbinding te maken: mijn pad als chef-kok was uitgestippeld.
Is er nog iets dat je wilt toevoegen?
Zeker, ik zou mijn huidige staat van tevredenheid en vervulling tijdens mijn reis willen benadrukken. Tegenwoordig merk ik dat ik echt geniet van de huidige momenten en elk facet van mijn ervaringen waardeer. Mijn bezoeken aan India waren bijzonder transformatief en sloten perfect aan bij mijn carrière en persoonlijke evolutie. Ik bevind me op een moment waarop ik mezelf volledig kan onderdompelen in de complexiteit van interacties en verbindingen, een luxe die ik koester.
Een aangrijpende herinnering die deze fase samenvat, deed zich voor tijdens de opnames van megafestivals in Calcutta. Ik zat bovenop een vrachtwagen, omringd door de essentie van de processie van de godin Durga: de ritmische drumbeats, de geur van wierook en een zee van toegewijde zielen. De diepgaande verbinding die ik voelde met de mensen en de cultuur was onbeschrijfelijk. Dergelijke voorbeelden benadrukken de diepte van mijn relatie met India en zijn bevolking.
Deze levensfase brengt een enorm gevoel van voldoening met zich mee, terwijl ik nieuwe culinaire landschappen blijf ontdekken en betekenisvolle verbindingen blijf vormen. Als je mij toevallig op straat tegenkomt, zeg dan gerust hallo. Momenten delen met mede-enthousiastelingen die de wonderen van reizen en eten waarderen, is altijd een genot. De wederzijdse vreugde die deze ervaringen met zich meebrengen, fungeert als een rode draad die ons allemaal verenigt.
