by ‘Er is geen verkeerde manier om van een perzik te genieten, vers uit de fruitmand of in een van de vele heerlijke zoete of hartige gerechten’, zegt voedselcolumnist
“Een appel is iets uitstekends – totdat je een perzik hebt geprobeerd.” — George du Maurier
Wist je dat augustus de nationale perzikmaand is?
Dit is de beste tijd om te genieten van de zoete smaak van een perfecte zomer.
Ik ben dol op perziken. Niet het soort waar mijn vrouw Kim van houdt… je kent die zure, zoete Fuzzy Peaches die je in het snoeppad vindt, maar eerder het zoete, sappige stukje hemel dat een verse perzik uit Ontario op zijn hoogtepunt is.
Het is een uiterst veelzijdige vrucht. Op zoveel manieren bereid, rauw of gekookt, gebakken of gegrild, behouden ze hun sappige, zoete karakter.
Ik heb zoveel goede voedselherinneringen aan perziken, van de perzikchips van Gramma Ruth tot de perziktaarten van Gramma Heidi en mijn ‘kryptoniet’, haar speciale perzikmarmelade.
Elk jaar kijk ik uit naar het perzikseizoen. Naarmate ze rijpen, worden stevige perziken zoet en sappig met zacht vruchtvlees en een pluizige schil. Er is geen verkeerde manier om van een perzik te genieten, vers uit de fruitmand of in een van de vele uitstekende zoete of hartige gerechten.
Tijdens het seizoen zijn er drie hoofdsoorten perziken verkrijgbaar: Halfhardsteen, Hardsteen en Clingstone.
De semi-hardsteenperzik arriveert als eerste en bevat variëteiten als Harrow Diamond en Garnet Beauty. Medio juli zijn ze leverbaar.
Bij de Freestone komt de pit gemakkelijk los van de vrucht. De meest populaire variëteit is de Redhaven, die op het hoogtepunt van ons perzikseizoen arriveert. Ze zijn beschikbaar van begin tot half augustus.
Bij de Clingstone, ook wel Baby Gold perziken genoemd, zit het vruchtvlees stevig vast aan de pit. Deze perziken, met hun uitgesproken smaak en stevig vruchtvlees, zijn perfect om in te maken. Eind augustus zijn ze leverbaar.
Perzikbomen (Prunus persica) zijn een fruitboom die deel uitmaakt van de rozenfamilie. Ze groeien in milde klimaten, omdat ze zowel koude winters als warm weer nodig hebben.
In Noord-Amerika dateren perziken uit de 16e eeuw en werden ze voor het eerst naar Latijns-Amerika gebracht door vroege Spaanse kolonisten. Perzikbomen bloeiden in de gematigde delen van Canada bijna vanaf de tijd van de eerste Europese nederzetting.
De steenfruitteelt in Canada is een enigszins ingewikkeld en intensief vooruitzicht. Het vergt echt aandacht en zorg om een boomgaard tot volle productie te zien komen en om te gaan met de vele uitdagingen die gepaard gaan met de commerciële fruitteelt.
Perzikbomen leven slechts ongeveer 10 tot 20 jaar en beginnen vruchten af te werpen als ze ongeveer twee tot drie jaar oud zijn.
Deze vruchten kunnen, in tegenstelling tot veel andere soorten steenvruchten, niet veel kou verdragen en kunnen gewond of zelfs gedood worden als ze worden blootgesteld aan weersomstandigheden onder de -23 graden Celsius. Het is om deze reden dat de meeste perziken in Canada hier in het zuiden van Ontario of het zuiden van British Columbia groeien.
Hier in Ontario zijn we gezegend met een verbazingwekkend natuurwonder: de Niagara Escarpment. Het microklimaat dat door dit unieke geografische kenmerk wordt gecreëerd, heeft ervoor gezorgd dat perziken een van de belangrijkste gewassen van het Niagara-schiereiland zijn geworden.
Nu hebben we nog niet geprobeerd perzikbomen te planten in onze Georgian College-tuin, maar ik weet wel waar ik perziken kan vinden die hier in Simcoe County groeien.
Een aantal jaren geleden bouwden onze vrienden bij Nicholyn Farms een geodome-kas en een van de eerste dingen die erin gingen was een perzikboom.
De geodome-kas verschilt van gewone kassen doordat deze een combinatie van innovatieve systemen gebruikt om zonne-energie te oogsten voor zowel verwarming als koeling. Deze passieve zonnekassen zijn ontworpen om warmteminnende planten in de zomer en winterharde gewassen te huisvesten, waarbij weinig tot geen verwarming of koeling nodig is.
Het was ieder jaar weer geweldig om te zien hoe de geodome zich ontwikkelde. Dit jaar zit die boom boordevol fruit! Shane en het team van Nicholyn Farms hebben een geweldige boerderijwinkel en bakkerij aan Horseshoe Valley Road. Het is zeker een bezoek waard om de geodome in actie te zien en een geweldige plek om veel van de lokale producten uit de winkel in te slaan en een paar manden met perfecte perziken voor het hele gezin te pakken.
En als je niet naar de boerderij kunt komen, brengen ze de boerderij elke week naar de stad. Ze zijn elke zaterdag een vaste waarde op de Barrie Farmers ‘Market in het stadhuis.
Dus, als je eenmaal je grote mand met perziken hebt, wat is het volgende? Houd perziken die stevig zijn bij aanraking bij kamertemperatuur uit de directe zon totdat de rijping begint en hun schil lichtjes meegeeft onder lichte druk.
Je rijpe perziken mogen in een enkele laag niet langer dan vijf dagen in de koelkast worden bewaard. En als u overrijpe (extreem zachte) perziken heeft, moeten deze onmiddellijk worden gebruikt, vers of tijdens het koken.
Tijdens de bereiding gewoon voorzichtig afspoelen onder stromend water. En om het pellen gemakkelijker te maken, kun je de schillen door ze kort in kokend water te dompelen gedurende 30 tot 60 seconden er meteen vanaf laten glijden.
Om te voorkomen dat verse, gesneden perziken bruin worden, roer ze lichtjes door het citroensap. Gesneden perziken zijn ook prima bevroren. Leg de plakjes gewoon op met bakpapier beklede bakplaten in de vriezer tot ze stevig zijn en doe ze in een zak voor later gebruik.
Jullie hebben vast allemaal je favoriete perzikrecept of -traktaties. Ik heb altijd zin in perziktaart of chips, maar als ik er zeker van wil zijn dat ik midden in de winter een perzikfixatie kan krijgen, is er niets beters dan een pot zelfgemaakte jam. Daarom is de perzikmarmelade van Gramma Heidi echt mijn favoriet.
Altijd het meest verwachte geschenk dat met Kerstmis wordt gegeven, het is een zoete smaak van de zomer om die koude, grijze winterochtenden op te fleuren. Dit is het moment, mijn vrienden, om eropuit te gaan en een mandje te pakken met de zoete smaak van een perfecte zomer terwijl de perziken klaar zijn.
Perzikmarmelade van oma Heidi
Opbrengst: vier kopjes
Ingrediënten
2 pond perziken, geschild, ontpit en in plakjes gesneden
1 middelgrote naveloranje
Sap van 1/2 citroen
Ongeveer 3 tot 3 1/2 kopjes witte kristalsuiker
1 theelepel. vanille- of vanillebonenpasta
10 maraschinokersen, gehalveerd of in vieren
Apparatuur
Keukenweegschaal voor het wegen van fruit en suiker
Instructies
Schil, ontpit en snijd de perziken. Verwijder de uiteinden van de sinaasappel en snijd zo dun mogelijk over de evenaar. Snijd de schil en het vruchtvlees in kleinere stukjes. (Je kunt het zo fijn of grof hakken als je wilt).
Snijd de maraschinokersen doormidden of in vieren en leg ze op keukenpapier om de sappen te absorberen. Opzij zetten.
Doe de voorbereide perzikplakken en de gehakte sinaasappel in een grote kom. Voeg het citroensap toe. Weeg het fruitmengsel. Voeg een gelijk gewicht kristalsuiker toe aan de kom. Roer om te combineren.
Doe het fruit/suikermengsel in een grote pan met zware bodem (geen aluminium) op middelhoog vuur en roer tot de suiker is opgelost. Verhoog het vuur tot middelhoog en ga door met koken totdat de sappen beginnen te verdikken en de jamtests op een gekoeld bord worden uitgevoerd.
Haal de pan van het vuur. Roer vanille en kersen erdoor. Schep in een schone pot of potten en laat een vrije ruimte van een halve inch vrij. Goed afdichten volgens de kokendwaterbad-afdichtingsmethode.
Als u de jam wilt inmaken, schep deze dan in gesteriliseerde potten en verwerk deze in een waterbad. Raadpleeg altijd een gerenommeerde bron van informatie over het inblikken voor informatie over hoe u moet steriliseren en hoe lang u het in een kokend waterbad moet verwerken.
Koude bordtest voor jam en gelei: Als je geen jam-/suikerthermometer hebt, plaats dan een klein bord in de vriezer voordat je met je marmelade begint, om te gebruiken voor de koude bordtest.
Als uw jam bijna klaar is, haalt u het bord uit de vriezer en plaatst u een druppel hete jamvloeistof op het bord.
Steek uw vinger door de druppel. Als de ruimte waar je je vinger doorheen hebt gehaald weer bij elkaar komt en de ruimte opvult, is je jam nog niet klaar. Kook nog even en test opnieuw.
Wanneer de ruimte waar je vinger doorheen gaat overblijft En de randen waar je met je vinger langs liep lijken iets omhoog te staan, je jam is klaar.
