by Volgende week staat een tweedaagse nationale dialoog tussen belanghebbenden in de landbouwsector gepland om de mogelijkheden te bespreken voor het verhogen van de consumptie van betaalbaar en veilig inheems voedsel om gezondere diëten in het land te bevorderen.
De bijeenkomst met als thema ‘Inheemse voedingsmiddelen voor gezondheid en rijkdom’ zal draaien om het versterken, promoten en mobiliseren van de particuliere sector om de consumptie van voedzaam inheems voedsel in het land te ondersteunen.
Voorafgaand aan de komende bijeenkomst zei Dr. Robert Mwadime, hoofd van de partij (CoP) voor het Kenya Crops and Dairy Market Systems (KCDMS), een USAID-project, dat het nodig was de productie van inheems voedsel te verhogen om de consumptie van dergelijke voedingsmiddelen in de voeding van lokale huishoudens.
Hij merkte op dat het tijd is dat het land niet langer afhankelijk is van slechts twee of drie voedselgewassen, voornamelijk maïs, tarwe en Ierse aardappelen, maar overgaat op de productie van meer inheemse gewassen en dierlijke producten.
“We hebben gezien dat het land teveel maïs als hoofdvoedsel gebruikt, waardoor het een veiligheidsgewas is, maar we moeten proberen andere gewassen te vervangen, vooral de droogtetolerante variëteiten, gezien de situatie van de klimaatverandering”, zei hij.
Dr. Mwadime benadrukte dat de klimaatveranderingsverschijnselen de experts naar de tekentafel hadden geslingerd over de geschiktheid om maïs en tarwe te blijven produceren als de belangrijkste grondstof voor dit land, gezien het feit dat het bouwland was afgenomen van minstens 20 naar 15 procent.
“Vanwege de veranderende mondiale trends, vooral de noodzaak om de voedselimportrekeningen te verlagen en opkomende ziekten, moeten Kenianen ermee instemmen om te diversifiëren door verbeterd inheems voedsel te verbouwen,” voegde Mwadime eraan toe.
Andere landen in Afrika, zo bevestigde hij, Nigeria en Ghana zijn er bijvoorbeeld in geslaagd inheems voedsel te promoten als aanvulling op hoeveelheden uit andere bronnen.
Naarmate de jaren verstrijken, zei Dr. Mwadime dat het land steeds minder zal hebben naarmate de productiviteit van maïs daalt en andere gewassen daardoor hoofdvoedsel kunnen worden”, zei hij.
Dr. Mwadime bedankte de regering via het ministerie van Landbouw voor het nadenken over het mengen van de bloem van het land, voornamelijk tarwe, en maïs met andere gewassen die meer inheemse gewassen zijn, vanaf de maand november.
‘Zullen we genoeg van het inheemse voedsel hebben voor het blending-initiatief dat door de regering en anderen is voorgesteld? In eerste instantie hebben we die misschien niet, maar de vraag zal de productie stimuleren en we hebben dit gezien in het land waar de productie volgt als de vraag toeneemt, omdat boeren verzekerd zijn van een markt”, legde hij uit.
Dr. Mwadime merkte op dat om de vermenging in stand te houden, de overheid boeren zou moeten ondersteunen door de productiekosten te verlagen door kunstmest en andere subsidies te geven die gericht zijn op de inheemse gewassen zoals gierst, sorghum, cassave, zoete aardappel en zelfs voedsel zoals peulvruchten – groene grammen, koeerwten en duiven. erwten en bladgroenten.
De agrovoedingsvoedingsdeskundige van het ministerie van landbouw Mary Njeri bevestigde dat de regering een landelijk blendingprogramma zal starten, waarbij de rol van de particuliere sector bij het promoten van inheemse voedingsmiddelen in het land wordt benadrukt als de sleutel om het doel te verwezenlijken.
“De particuliere sector kan een cruciale rol spelen bij het vergroten van de consumptie van inheems voedsel, wat de voeding, het levensonderhoud en de cultuur ten goede komt”, zei ze.
Njeri legde uit dat belanghebbenden tijdens de komende nationale dialoogconferentie de transformatie voor voedselzekerheid en klimaatbestendigheid zullen bespreken en het bewustzijn over inheemse voedingsmiddelen zullen vergroten, met de nadruk op de bijdrage ervan aan de gezondheid aan de vermindering van niet-overdraagbare ziekten in huishoudens.
Andrew Egala, nationaal secretaris van het Nutrition Business Network, zei dat er een uitdaging bestaat op het gebied van wereldwijde ondervoeding, voedingstekorten en chronische ziekten.
Volgens de Kenya Demographic and Health Survey (KDHS) 2022 ontwikkelde 18 procent van de kinderen een groeiachterstand, was 28 procent van de Kenianen zwaarlijvig, terwijl 38,9 procent van de vrouwen lijdt aan bloedarmoede en bedraagt het ijzertekort bij kinderen meer dan 16 procent.
“Dit betekent dat we geen gezonde natie zijn. Het betekent dat er een kans is die kan worden benut door de particuliere sector, in samenwerking met onderzoekers, academici, ontwikkelingspartners en de overheid”, zei hij.
Egala legde uit dat het de overheid ongeveer 1,4 miljard Shh kost om het probleem van ondervoeding en ondervoeding op het niveau van huishoudens aan te pakken en dat het totale effect hiervan op de gezondheidszorg, het onderwijs en de productie maar liefst 73,4 miljard Shh bedraagt, wat neerkomt op 6,9 procent van de BBP.
“We kunnen deze inheemse voedingsmiddelen adopteren die cultureel aanvaardbaar zijn, die gemakkelijk te planten en te oogsten zijn, en die ook sociaal inclusief zijn”, zei hij.
Irene Kimani, Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) Kenia, teamleider Voeding, zei dat er een gebrek aan kennis is over de voedingswaarde van sommige inheemse voedingsmiddelen, vandaar de noodzaak om het bewustzijn over hun voedingswaarde te vergroten.
“Mensen hebben de gevolgen gezien die sommige van deze ongezonde voedingsmiddelen hebben in termen van niet-overdraagbare ziekten en verhoging van de bloeddruk. De dialoog die we volgende week voeren zal niet alleen gaan over het consumeren van inheems voedsel, maar zal ook het bewustzijn vergroten over inheems voedsel en hun bijdrage aan gezonde voeding en het terugdringen van niet-overdraagbare ziekten”, aldus Kimani.
Kenia en andere landen in Afrika worden geconfronteerd met de uitdaging van duurzame en inclusieve voedselsystemen, waarbij de roep om meer investeringen van de particuliere sector in onderzoek en ontwikkeling van milieuvriendelijke, klimaatbestendige variëteiten en voedingsgevoelige landbouw toeneemt.
Deskundigen merkten op dat een groter bewustzijn onder de actoren van het voedselsysteem, samen met de ontwikkeling van een krachtig regelgevend en toezichthoudend mechanisme om de voedselveiligheid te verbeteren, de beste keuze is.
Door Wangari Ndirangu
